Mondholtetumoren

Gezwellen in de mondholte komen relatief vaak voor bij honden en kunnen voorkomen ter hoogte van de boven- en onderkaak, het gehemelte, de tong, tonsillen, speekselklieren,...  Helaas worden deze pas vaak in een laat stadium opgemerkt. Er zijn goedaardige gezwellen maar ook kwaadaardige gezwellen. Specifieke aandacht moet besteed worden aan het uitzicht en lokalisatie van het gezwel, maar ook aan de drainerende lymfeknopen. Vaak zal een biopt nodig zijn om de definitieve aard van het gezwel te achterhalen alsook radiografische opnames (röntgenfoto of CT-scan) om enerzijds de uitgebreidheid van de tumor vast te stellen en anderzijds om de aanwezigheid van eventuele uitzaaiingen op te merken. Chirurgie is vaak de beste behandelingsmethode maar hangt af van het type tumor, de lokalisatie en de uitgebreidheid van de tumor. De prognose is goed voor goedaardige tumoren maar heel uiteenlopend voor kwaadaardige tumoren.

Symptomen

Mondholtetumoren komen in verschillende vormen voor, maar vaak kan men het gezwel in de mond zien als verdikking van het slijmvlies. Dit is echter niet altijd even gemakkelijk te zien bij een wakkere patiënt. Andere symptomen kunnen zijn:

  • bloed uit de bek
  • pijn in de bek dat zich uit in:
    meer kwijlen
    meer hijgen
    verminderde eetlust
    minder graag harde brokken eten of aan 1 kant brokken eten
    minder graag geaaid worden
  • tanden die uit elkaar komen te staan, los komen te zitten of uitvallen
  • stinken uit de bek
  • uitwendige zwelling in het aangezicht


Diagnose

De klassieke fijne naaldaspiraten geven ons niet altijd de juiste diagnose, omdat er vaak ontstekingsweefsel rond de eigenlijke tumor zit. Daarbij zijn deze tumoren vaak goed doorbloed  en kan hierdoor het cytologisch beeld met bloed gemaskeerd worden. Bijkomend laten mondholte- tumoren slecht cellen los om te onderzoeken. Om tot een accurate diagnose te komen is vaak een biopt nodig. Hierbij wordt een stuk van de tumor chirurgisch verwijderd en opgestuurd voor analyse. Dit gebeurt best onder verdoving. Het biopt wordt opgestuurd en door een patholoog onderzocht. Dit is niet alleen nuttig om een definitieve diagnose te kunnen stellen maar ook om het biologische karakter van de tumor te kunnen voorspellen.
Indien een tumoraal proces sterk verdacht is of door het biopt bevestigd wordt, wordt de patiënt best 'gestageerd'. Afhankelijk van het type tumor zal deze lokaal in het omliggende weefsel groeien of anderzijds kan deze snel uitzaaien naar andere plaatsen in het lichaam zoals lymfeknopen en longen. Er zal een röntgenonderzoek van de kop of borstkas geadviseerd worden om te kijken of er afbraak is van botweefsel en om eventuele uitzaaiingen vast te kunnen stellen. Bijkomend kunnen de drainerende lymfeknopen aangeprikt worden.

null
Tumor in de bek

Behandeling

Een diagnose van kanker kan verwoestend aanvoelen maar het goede nieuws is dat uw huisdier verschillende opties heeft. 

  • chirurgische resectie is de beste behandelingsoptie. Bij goedaardige tumoren verwijderd men alleen lokaal de tumor. Bij kwaadaardige tumoren is een ruimere excisie nodig. We spreken van chirurgische marges. Hierbij wordt gezond, niet aangetast weefsel, mee verwijderd met de tumor zelf. De uitgebreidheid van deze marges hangt af van de tumor zelf en de lokalisatie. Hierbij kan een deel van de onder- of bovenkaak verwijderd worden. Bijkomend kunnen drainerende lymfeknopen mee verwijderd worden. Meestal geven deze operaties goede functionele en cosmetische resultaten, maar men moet er zich van bewust zijn dat het aangezicht van de patiënt mogelijks een ingrijpende verandering kan ondergaan.  
    De verwijderde weefsels zullen opgestuurd worden naar een patholoog om te kijken of de tumor volledig verwijderd is en of er bijkomende therapieën aangewezen zullen zijn.
  • radiatietherapie is een optie indien de tumor niet volledig verwijderd kan worden of indien de chirurgische marges niet vrij zijn van tumorale cellen. Hierbij wordt de tumor bestraalt. De beschikbaarheid van deze behandeling is vrij beperkt en kan enkel in gespecialiseerde centra. 
  • chemotherapie is in bepaalde gevallen een bijkomende behandelingsoptie. Dit wordt vaak ingezet wanneer er uitzaaiingen aanwezig zijn of bij onvolledige chirurgische marges. 
  • een combinatietherapie wordt bij specifieke patiënten toegepast. Het dier zal een chirurgische ingreep ondergaan voor de mondholtetumor te verwijderen gevolgd door radiatie of chemotherapie.

Complicaties

Desondanks dat de mondregio erg goed doorbloed is en snel geneest kunnen er complicaties optreden. Meest voorkomende complicatie is dat de operatiewond opengaat en/of dat ze geïnfecteerd raakt. Dit heeft enerzijds te maken met de aanwezigheid van de beweeglijke tong en anderzijds dat er meteen drinken en eten moet passeren. Soms zien we cosmetische gevolgen zoals invallende mondhoeken of een tong die uit de bek hangt. Het kan ook mogelijk zijn dat het dier gaat kwijlen en speekselen. Sommige dieren zullen moeite hebben met eten en/of drinken maar dit wordt alleen gezien bij dieren waarvan een groot deel van de onderkaak is verwijderd. Uitzaaiingen kunnen voorkomen en onvolledig verwijderde tumoren zullen terugkomen.

Prognose

Mondholtegezwellen komen in verschillende soorten en op veel verschillende locaties voor. Daarom is de prognose afhankelijk van de individuele, specifieke situatie. Het type, de grootte, lokalisatie en uitgebreidheid van de tumor samen met de aanwezigheid van uitzaaiingen beïnvloeden de prognose. Goedaardige tumoren hebben een uitstekende prognose. De meest voorkomende kwaadaardige tumoren bij de hond zijn maligne melanoma, squamous cell carcinoma, fibrosarcoma en osteosarcoma. Zo zal een maligne melanoma bij de hond vaak uitgezaaid zijn wanneer de diagnose wordt gesteld. Een palliatieve chemotherapie kan worden ingezet op het proces te vertragen. Een squamous cell carcinoma, een tumor uitgaande van het mondepitheel, heeft met chirurgie een uiteenlopende gemiddelde overleving van 3 tot 20 maanden. Een fibrosarcoma en osteosarcoma hebben met chirurgie een gemiddelde overleving van 9 tot 13 maanden.
Bij de kat wordt een squamous cell carcinoma het vaakst aangetroffen als mondholtetumor. Chirurgie en of chemotherapie kan hiervoor aangewend worden. 


Tarieven

Een vaste prijs om deze aandoening te behandelen kan niet op voorhand gemaakt worden. Zoals hierboven vermeld zijn er veel variabelen. Nadat  uw huisdier op het intake consult beoordeeld is, kan er een prijsindicatie gemaakt worden.